Suchy Badylek na Złocistej Łące.

24 października 2010 r. Rudawy Janowickie nas urzekły i nic na to nie poradzimy.

W dalszym ciągu przewagę w pogodzie ma polska złota jesień tzn. dużo słońca, białych obłoków na niebie, babiego lata, złotych liści, brązowych chwastów, zielonej oziminy, stert buraków, chmary kawek, wron i nieruchomych krów na polach.

Po prostu cudnie. I jak tu siedzieć w domu kiedy Busik czeka.

Wjeżdżamy w Rudawy Janowickie i zatrzymujemy się przy Zamku Niesytno w miejscowości Płonina.

Muszę zdradzić, że wielką namiętnością GS oprócz Busika oczywiście, są wszelkie ruiny. Im większe tym lepsze. Wszelkie schrony, bunkry i inne takie militarne pozostałości nieważne z jakiej wojny.

Wracam na Zamek Niesytno. Okazałe ruiny, wielopiętrowe, położone na wysokiej skale. Chyba średniowieczne bo takie zmurszałe lekko.

Do tych średniowiecznych dobudowana bardziej współczesna wersja zamku, ale spalona. GS lata po tych ruinach jak oszalały od piwnicy po wieże.

Dokumentuje znaczy się. Ja przechadzam się bardziej zachowawczo po wytyczonych ścieżkach w mojej nowej czapeczce z ogonkiem.

Dalej asfaltowymi zakrętasami pojechaliśmy do Pastewnika w Rudawach Janowickich.

Zostawiliśmy Busika na drodze przy złotym polu, a sami powędrowaliśmy do góry, do burzowego radaru meteorologicznego (671 m n.p.m.).

Obok czynnego radaru stoi opuszczona wojskowa baza, kiedyś tutaj właśnie były zamontowane radary.

Rarytas wprost dla GS. Schodzimy zboczem góry. Widok przepiękny tylko niebieskie niebo, chmury i góry.

Dostałam od GS na zakończenie tej romantycznej wyprawy suchy badylek.

Spadzistą drogą zjechaliśmy do Bolkowa z jego mrocznym ogromnym zamkiem. I z powrotem do domu przez Złotoryję do Lubina.